Wijkpanel Oosterparkwijk praat online vanuit de luie stoel
Het is code rood. Sneeuwval maakt de wegen in Groningen tijdelijk moeilijk begaanbaar. Toch komen in de Oosterparkwijk ruim 70 bewoners bij elkaar om te praten over de wensen in hun wijk. Ze praten online, vanuit hun eigen stoel, dicht bij de kachel. De sessie van een uur levert meer dan 1000 reacties en suggesties op. Ze zijn een eerste bijdrage voor de Coöperatieve Wijkraad, het experiment met lokale democratie in de Oosterparkwijk.
“Welkom. Over 5 minuten gaan we van start.” In de Oosterparkheem, een wijkgebouw in de Oosterparkwijk, zitten de moderators van de online sessie al klaar. Twee wijkbewoners nemen op locatie deel aan het online gesprek. “Dat is handig in het geval ik hulp nodig heb. En op deze manier is het niet zo’n solistisch gebeuren.” Ze warmen hun natte sneeuwhanden aan een dampende bak koffie
Drogist
En dan gaat het beginnen. ‘Waar ben je trots op als het gaat om de Oosterparkwijk?’ vragen de moderators aan hun anonieme publiek. ‘Dicht bij het centrum, groene wijk, gezellige buurt.’ De antwoorden volgen elkaar snel op. “Eerlijk gezegd ben ik niet zo trots op mijn wijk, maar ik woon er met plezier.” Als problemen worden drugsoverlast, zwerfafval, parkeren en het gebrek aan leuke horeca genoemd. “En ik mis ook een drogist.”
Synthetron
De wijkgenoten reageren in virtuele groepjes van 5 op elkaar. Ze geven per antwoord aan of ze het met hun digitale buren eens zijn of niet. Antwoorden die sterk eensgezind zijn (allemaal eens, of allemaal oneens), krijgen een zogenaamde ‘synthetron’: een markering met de naam van het programma. Zo kunnen de moderators na de sessie snel een analyse maken en zien welke thema’s er spelen. Of juist niet. Zoals een bewoner schrijft: “Ik kom er achter dat ik eigenlijk niet zo goed weet wat er allemaal speelt in de wijk.”
Ingelote bewoners
Gebiedssecretaris en projectleider Frank Brander kijkt tevreden naar het aantal bewoners dat is ingelogd: 70. “Dat is één derde van het huidige wijkpanel.” Het wijkpanel is de ‘spreekbuis’, ofwel een soort volksvertegenwoordiging van de wijk. De Coöperatieve Wijkraad legt straks verantwoording af aan dit wijkpanel. Frank ging dagenlang van deur tot deur om tekst en uitleg te geven aan de 1000 ingelote bewoners. “225 wijkbewoners zeiden ‘ja’. We streven naar 400 bewoners. Dat vinden we een goede afspiegeling van de 10.000 mensen die in de Oosterpark wonen.” Tijdens de sessie haakt niemand af. Een goed teken.
Regels
“Welke concrete ideeën heeft u voor de Coöperatieve Wijkraad?” zien de deelnemers thuis op hun beeldscherm verschijnen. De reacties stromen binnen. Ideeën rond speelplekken en sociale cohesie. Een centraal punt voor vrijwilligerswerk. Opmerkingen over onderwijs en kinderdagverblijven. “Leuk is dit!” reageert een bewoner. “We kunnen alles schrijven zonder dat we gehinderd worden door allerlei regels.” Een ander typt: “We denken zo niet vóór een ander, maar áán een ander.”
Praktisch
Een enkeling heeft het wel moeilijk. “Ik moet te snel denken, reageren en lezen.” Frank erkent dat deze manier van een gesprek voeren misschien niet geschikt is voor iedereen. “Maar het is wel een zeer praktische manier om ons eerste doel te bereiken: welke onderwerpen zijn belangrijk en hoe wil het Wijkpanel door de Coöperatieve Wijkraad benaderd worden? Ongetwijfeld volgen er nog andere ontmoetingsmomenten.”
Benoeming
Wat gebeurt er met de opmerkingen uit deze sessie? Frank: “Geen idee. Dat is aan de Coöperatieve Wijkraad.” Op woensdag 20 december wordt deze raad met haar 11 wijkbewoners en 6 gemeenteraadsleden benoemd. In januari volgt een training waarin de leden elkaar beter leren kennen en werkafspraken maken. “Dan krijgen ze ook de analyses van dit online wijkgesprek. Daar gaan ze mee aan de slag.
